Zoeken

zondag 20 maart 2016

Die ene stoel op de eerste rij blijft voortaan leeg

Ik heb het even moeten nazoeken, maar in Het plakbandpensioen komt het woord "schoonmoeder" zes keer voor. Dat is overigens nog niets vergeleken met het boek ervoor, want daarin tel ik maar liefst 28 vermeldingen. In De omgekeerde werkweek uit 2015 zitten dan ook twee hoofdstukken die geheel gewijd zijn aan het onderwerp mantelzorg en rechtstreeks verband houden met mijn toen nog thuiswonende schoonmoeder. Wat ik over haar schrijf in mijn nieuwste boek, is niet achterhaald maar behoeft wel een aanvulling - of een afsluiting - want gisteren is ze op 97-jarige leeftijd ingeslapen. 


Op zoek naar woorden om tijdens haar begrafenis uit te spreken, stuitte ik op onderstaand sinterklaasgedicht. Ik heb het op een cadeau geplakt in het laatste jaar dat ze dat feest in haar eigen huis vierde. Het gaat over haar, heeft alles te maken met deze foto en slaat ook een beetje op de laatste reis die ze nu gaat maken. Sommige van mijn lezers zullen het gevoel hebben dat ze haar een beetje "kennen" omdat ze zo vaak in mijn boeken voorkomt, vandaar dat ik het wel gepast vond deze voetnoot te plaatsen


Beste Ma,

Vroeger ging u graag uit,
Stond u op de tafel te dansen,
Nu vindt u bijna alles eng,
En ziet u meer gevaren dan kansen.

U komt uw stoel niet uit,
Zit gevangen voor de tv,
De enige afleiding is nog,
Een glaasje port een kopje thee.

Soms kijkt u opzij,
Naar de regen op de ruiten,
En huivert bij de aanblik,
Van dat grote donkere buiten.

Elk ritje wordt een soort expeditie,
Elk tripje een halve wereldreis,
Dus wordt uw wereld steeds kleiner,
Beetje bij beetje, stapsgewijs.

Maar dat u nergens niet meer overheen ziet,
Betekent  niet dat u niet wordt gemist,
Want bij elke artiest die u ooit heeft gezien,
Staat u bovenaan de checklist.

Als Paul de Leeuw het podium betreedt,
Glijdt zijn blik even langs de eerste rij,
Alle kaarten zijn natuurlijk verkocht,
Maar is die ene mevrouw er ook bij?

Waar is die bejaarde dame in die rolstoel,
Die zo onbedaarlijk hard kan lachen en gieren?
Zit ze op haar vaste plaats,
Of is ze ergens anders een feestje aan het vieren?

Een voorstelling is pas geslaagd,
Als u erbij bent geweest,
Een mens moet zelf de slingers ophangen,
Dan wordt het leven vanzelf een feest.

Rest mij alleen nog,
Om onderaan dit gedicht te schrijven,
Dat u straks zelf mag bepalen of u nog ergens heen wilt,
Of toch liever lekker thuis wil blijven.

Sinterklaas